Twee grote gietdelen en het voorgevormde machnistenhuis.
Bij het passen merk je al dat dit een klus van formaat gaat worden. De positionering is belangrijk en zie die gietdel maar eens op zijn plek te houden. Semblat maakt daar in de handleiding al melding van.
Maar met enig geduld en 2 uur werken zitten ze.
Opvallend is dat aan de onderzijde het gietdeel niet naadloos aansluit op het plaatwerk. Gewoon doorgaan want de maatvoering is altijd correct. In die valkuil trap ik dus nu niet.
Dan kan dit onderdeel nu gepast worden op dhet stuk van gisteren.
Helaas pindakaas.... (hoe vertaal je dat in het Frans?). Bij de rode pijl (aan beide zijden) zat een spleet en stootte de "punt" en de onderkant tegen het plaatwerk. Er is dus iets gedaan wat niet goed was, want nogmaals... de maatvoering van Semblat is altijd goed.
Ik constatreede dat het vormgevende deel voor de ketel, dat ik vastgesoldeerd had, de flexibiliteit verhinderde. Juist door het solderen. In de handleiding staat daar dus (achteraf gezien) niets over. De bodemplaat solderen, ja.. dat wel.
Dat stuk messing moest dus los waarbij voorkomen moest worden dat de hoekdelen van de vuurkist weer los kwamen. Daarna is nog eens besloten om het ding radicaal te verwijderen. Terugzetten kan altijd nog (hoop ik).
En dan wordt de avond ineens weer heel plezierig als je ziet... het past !!!!.
Ik zie Semblat al in zijn vuistje lachen.... toch weer te pakken gehad.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten