Het frame en "vlakke" gietdelen zijn dun voorvertind en op elkaar geklemd. Daarna de vlam er over. De haarklemmetjes zijn leuk en houden de gietdelen op zijn plaats, maar er is meer kracht nodig om het soldeer een mooie vloeiende naad te laten krijgen. Krokodille-bekjes zijn al beter. Uiteindelijk brute spierkracht gebruikt om de onderdelen , reeds vast, toch stuk voor stuk stevig op elkaar te drukken.
Er was inderdaad meer tin nodig. Dat vermoedde ik (en Semblat dus ook) al en had dus op enkele plekken al wat kleine stukjes tegen de gietdelen aangebracht zodat die door de vlam onder het gietdeel werden getrokken.
Het was al laat voordat ik naar bed ging. Het moest en zou af.
Vanmorgen alles schoongemaakt met water/zeep (vet als vloeimiddel ) en daarna met een super scherpe steker kleine resten weggestoken en uiteindelijk de glasvezelborstel er over..
Wat glijden die aslagers mooi !!!!
En dan nu het monnikenwerk.....1. 148 gaten 0,6 mm in de gietdelen en frame boren
2. in die 148 gaten soldeerpasta wrijven
3. 148 klinknagels (kop buitenzijde) stoppen
4. verwarmen tot de klinknagels vast zitten
en dat dan allemaal nog eens herhalen voor de andere zijde.
Ik kan me de glimlach op het gezicht van Benoit Semblat voorstellen.
.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten