De kajuit bestaat uit twee grotere blokken, dus die heb ik vandaag maar eens gemaakt.
Op internet heb ik iemand zien schrijven.."plamuur is je beste vriend". Nou dat schijnt te kloppen. In de messing modelbouw is dat vloeken in de kerk. Met soldeer je onnauwkeurigheden opvullen.....kom nou.
Maar, van een afstandje lijkt het toch heel wat al zitten er kieren van 1-2 mm.
En polysester plamuur (Alabastine) stinkt een uur in de wind. Dat doe je dus niet in de huiskamer of waar dan ook binnenshuis.
De goede raad om niet vanaf tekening nauwgezet te werken, maar opbouwen vanaf het dek, bleek een goed advies. Het voordek loopt 2 mm schuin af en het dek is iets hol naar beneden. Nu is alles aangepast, sluit alles netjes (schuin en hol) aan zonder te hoeven vijlen en zagen. Zie je eigenlijk niets van. Als ik alles kaarsrecht had gelijmd (zoals het zou horen) had je grote kieren die je wel zou zien. Zie de parallel met "goedkopere "Engelse witmetalen kits in de modeltreinbouw.
Ondanks alles, ben ik heel tevreden met het tussentijds resultaat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten